Uwarunkowania wprowadzenia do użytku stosowanych technik

Wprowadzenie do użytku serwisu internetowego oferującego telewizję lokalną sprowadza się w wielu aspektach do umieszczenia w Internecie zwykłej strony WWW. Zakładam przy tym, że strona WWW została już stworzona, zależy nam jedynie na rzeczywistym udostępnieniu serwisu w Internecie.

Musimy zacząć od wykupu domeny, pod którą odnaleźć będzie można nasz serwis. Każdemu właścicielowi zakładanej strony WWW zależy na nazwie możliwie krótkiej, a przez to łatwej do zapamiętania, która w najlepszy możliwy sposób odda charakter prezentowanych tam treści. Nazwy domenowe, z racji swej globalnej unikalności, muszą być odpowiednio gospodarowane. Wszystko to sprawia, że nazwy szczególnie atrakcyjne są już zajęte, bądź ich właściciele zdając sobie sprawę z ich popularności, żądają wysokich cen za prawa do ich użytkowania.
W przypadku naszego przedsięwzięcia, a więc TV lokalnej działającej na terenie miasta Warszawy sytuacja nie wygląda najgorzej. Dostępna domena to np. www.wawka.tv – krócej chyba się już nie da:) Roczny koszt rejestracji naszego adresu to około 150 zł.
Jeśli chodzi o wybór serwera – sytuacja została już opisana w pierwszym poście dotyczącym stosowanych obecnie technik. W przypadku TV internetowej sytuacja jest jednak dość specyficzna i na pewno trudniejsza niż w przypadku zwykłej strony WWW – z definicji oferujemy treści wideo, które znacznie szybciej zużyją przyznany nam transfer np. przy płatnym hostingu wideo. Mimo wszystko jednak na dobry początek preferowałbym właśnie takie rozwiązanie, pozwoli ono zbadać jakim zainteresowaniem będzie cieszył się nasz serwis, pozwalając jednocześnie zminimalizować koszty.

Ostatnim etapem na drodze do rozpoczęcia oferowania naszych usług powinno być dokładne przetestowania działania serwisu WWW w warunkach rzeczywistych, jeszcze przed udostępnieniem do użytku publicznego, tak aby maksymalnie zminimalizować ryzyko wystąpienia nieprzewidzianych usterek podczas użytkowania przez naszych klientów. Jest to szczególnie ważne na starcie każdego przedsięwzięcia – jeżeli już na początku serwis okaże się pełen błędów, użytkownicy szybko się zrażą, a ich zaufanie odzyskać jest niezwykle trudno.

Charakterystyka grup interesariuszy

Interesariuszami nazywamy osoby lub też inne organizacje, które uczestniczą w tworzeniu projektu (biorą czynny udział w jego realizacji) lub są bezpośrednio zainteresowane wynikami jego wdrożenia. Mogą oni wybierać wpływ na daną organizację. Z definicji interesariuszy możemy podzielić na wewnętrznych i zewnętrznych. Omówimy ten podział na przykładzie oferowanej przez nas usługi jaką jest lokalna telewizja internetowa.

Do interesariuszy wewnętrznych zalicza się:

• Pracowników, czyli osoby odpowiedzialne za wykonanie całego projektu, a także za jego wdrożenie. Tworzą zespoły projektowe. W naszym przypadku pracownikami mogą być operatorzy kamer, którzy będą nagrywać filmy i reportaże z wydarzeń. Innym przykładem mogą administratorzy odpowiedzialni za zarządzanie naszym serwisem. Będą oni decydować o publikowanych treściach, ich archiwzacji itp.

• Udziałowców i rady nadzorcze. Wywierają oni wpływ na organizację dzięki prawu do głosowania. Nie ingerują w sprawy prowadzenia organizacji, lecz czerpią dochody ze swoich akcji. Zarówno głównymi udziałowcami jak i radą nadzorczą będą w naszym przypadku osoby(1 prezes i 3 vice prezesów) biorące udział w projekcie tworzenie telewizji internetowej.

Drugą grupą są interesariusze zewnętrzni. Zaliczamy do nich:

• Klientów, czyli tych którzy z będą z naszej usługi korzystać. Ich rolą jest wymiana środków pieniężnych na usługi naszej firmy. Za klientów uważamy zarówno osoby fizyczne , jak i różnego rodzaju instytucje i organizacje. Z usługi naszej przewidujemy, że będą korzystać użytkownicy indywidualni, czyli takie osoby które będą chciały same umieścić jakiś nagrany przez siebie film, podzielić się jakąś nową informacją bądź też obejrzeć znajdujące się na serwerze treści. Przewidujemy także, że z tworzonej przez nas lokalnej telewizji internetowej korzystać będą inne firmy, instytucje lub organizacje np.

o Szkoły- będą one umieszczały na naszym serwisie relacje z różnego rodzaju rozgrywek sportowych, przedstawień, koncertów itp. Będą także reklamowały oferowane przez siebie profile klas, tak aby jak największa liczba uczniów wybrała właśnie tą szkołę, a nie inną.

o Muzea- mogą poprzez nasz serwis reklamować nowe wystawy, wydarzenia np. dzięki krótki filmikom promującym.

o Sklepy bądź inne firmy świadczące usługi- jeżeli telewizja nasza będzie cieszyła się sporą popularności, umieszczenie na niej treści video promującej swój sklep/usługę będzie wspaniałą promocją. Będą one mogły w ten sposób zaprezentować swoją ofertę towarową/usługową i zachęcić klientów do kupowania u nich lub korzystania z ich usług.

o Urzędy dzielnicy- będą mogły umieszczać informacje lub relacje z koncertów, happeningów i innych imprez masowych organizowany w dzielnicy

• Dostawców, czyli tych którzy zaopatrują organizację w materiały, surowce, a także inne usługi. Dla naszego przypadku mogą o być np. dostawca internetowy który udostępnia nam swoje pasmo, firmy elektroniczne, u których będziemy kupolować sprzęt niezbędny do świadczenia naszej usługi.(kamery, komputery itp.)

• Konkurentów .Wpływają oni korzystnie na rozwój organizacji motywując ją do rozszerzania swej działalności, a także do uzyskiwania lepszych efektów, dążenia do ekspansji na nowe rynki. Konkurencją dla naszej lokalnej telewizji będą duże telewizje internetowe oraz lokalne programy telewizyjne w telewizji analogowej oraz inni lokalni operatorzy telewizji internetowych

• Władze państwowe, których rolą jest kontroluja działania organizacji w celu ochrony interesu publicznego i zapewniają przestrzeganie zasad wolnego rynku.
• Instytucje finansowe czyli np.: firmy ubezpieczeniowe, banki handlowe - z których organizacje czerpią środki finansowe na rozwój firmy, realizację projektu itp. W naszym przypadku, mowa może być o bankach w których potencjalnie zaciągniemy kredyty.
• Media umożliwiające kontakt między zewnętrznymi i wewnętrznymi podmiotami rynku. Pomagają w rozpowszechnianiu informacji o działaniach firmy, a także o realizacji projektu. Początkowo usługę naszą planujemy reklamować przede wszystkim poprzez wpisy umieszczane w Internecie ( na różnego rodzaju portalach społecznościowych i stronach WWW dotyczących naszej dzielnicy) oraz rozdawanie ulotek na osiedlach, w których będziemy „działać”.

Ograniczenia stosowanych technik

Choć technika nie zatrzymuje się w swym galopującym postępie ani na moment, to mimo wszystko również w aspekcie oferowania usług telewizji lokalnej napotkać możemy szereg ograniczeń, na które trzeba zwrócić uwagę w momencie planowania biznesu. Postaram się omówić najważniejsze z nich.

Konieczność dostępu do szerokopasmowego Internetu
Nie da się ukryć iż jest to kryterium konieczne i nie do pominięcia w przypadku telewizji internetowej, do oglądania tradycyjnej telewizji naziemnej lub satelitarnej wystarczy odpowiednia antena, odbiór sygnału nic nie kosztuje. W przypadku telewizji internetowej konieczne jest posiadanie szerokopasmowego łącza internetowego, za które trzeba płacić. Oczywiście coraz częściej mamy do czynienia z dość dużą konkurencją wśród providerów internetowych, co skutkuje coraz niższymi cenami za dostęp do sieci, jednakże wciąż stanowi to swego rodzaju ograniczenie. Z pomocą może przyjść planowana w wielu miastach Polski sieć hot spotów zapewniających darmowy dostęp do Internetu, tam z kolei problemem może być ograniczenie oferowanego pasma, co z kolei przełożyć się może na bardzo niską jakość odbieranych transmisji TV. Ponadto w Polsce na terenach pozamiejskich szerokopasmowy dostęp do internetu dla dużej części osób nadal pozostaje w sferze marzeń. Dużym operatorom telekomunikacyjnym nie opłaca się rozbudowa sieci kablowej w tych obszarach ze względu na niską stopę zwrotu poniesionych kosztów.

Ograniczona pojemność sieci szkieletowych tworzących internet
Istotnym problemem może być również pojemność sieci szkieletowych, jeśli wszyscy nagle zapragną korzystać z telewizji internetowej, Internet może się najzwyczajniej w świecie zapchać. Niezbędne wydaje się przewymiarowanie sieci oraz nieuniknione inwestycje infrastrukturalne, które umożliwiłyby wykorzystanie w pełni treści oferowanych przez Internet. Problem dotyczy także providerów internetowych, którzy nie są w stanie zagwarantować wszystkim abonentom deklarowanej przepustowości w jednej chwili (każdy z nas doskonale zna sprytne umowy z ISP gdzie wykupujemy usługę z gwarantowaną przepustowością DO wartości XX). Gdyby wszyscy zapragnęli pobierać dane w sposób ciągły z maksymalną prędkością, transfer zostałby drastycznie obniżony.

Niska jakość obrazu
Mimo dynamicznego rozwoju broadbandu znaczna większość programów nadawana jest w strumieniach wideo o szybkości poniżej jednego megabita. Wiąże się to nie tylko z ograniczeniami od strony sieci, ale również ze zwykłą kalkulacją – wyższa jakość to wyższy transfer, wyższy transfer oznacza szybsze wyczerpanie się limitu np. miesięcznego transferu danych. Dla porównania, standardem w cyfrowej telewizji satelitarnej jest strumień czteromegabitowy. Dodatkowo często zdarza się, że framerate jest niższy niż 25 klatek na sekundę, co objawia się sztucznością oglądanego obrazu. Z pomocą mogą przyjść nowe, bardziej zaawansowane kodeki oferujące wydajniejsze algorytmy kompresji z zachowaniem należytej jakości.

Kłopoty z dostępnością programów
Powyższe ograniczenie jest dość paradoksalne i wynika bezpośrednio z tych wcześniej wymienionych. Kiedy dany program cieszy się zbyt dużą popularnością, a jego nadawca dysponuje ograniczonymi możliwościami technicznymi, może okazać się, że oglądanie takiego programu stanie się dla nas wręcz niemożliwe, a zamiast obrazu zobaczymy komunikat "server is full". Nie muszę chyba nikogo przekonywać, że wpadki tego typu momentalnie odstraszają potencjalnych odbiorców, z którymi odpłynie nasz upragniony kapitał..;)

Historia rozwoju rynku

Analizując historie rozwoju rynku telewizji internetowej powinniśmy zacząć od samego początku, czyli od zwykłej telewizji. Czym jest telewizja, w dzisiejszych czasach chyba nikt nikomu nie musi tłumaczyć. Jej początki sięgają początków lat 30’ XX wieku. Wraz z upływem czasu, TV rozwijała się zarówno technologicznie, jak i programowo. Powstawało coraz więcej nowych stacji, które zaczęły się prześcigać w swojej ofercie rywalizując o widza. Dzisiaj praktycznie w każdym domu znajduje się odbiornik telewizyjny, a Polacy spędzają przed nim średnio 3,5 godziny dziennie. Zwykła telewizja przestała już wystarczać. Zaczęła pojawiać się telewizja w jakości HD, a w ostatnich czasach nawet 3D. Równocześnie jednak z rozwojem telewizji, od początku lat 90 na polskim rynku zaczęto użytkownikom indywidualnym oferować usługę dostępu do Internet. Początkowo oferowane przepływności nie były duże i nie umożliwiały swobodnego transferu danych o większym rozmiarze. Internet był więc wykorzystywany do przeglądania stron WWW komunikacji mailowej. Wraz z upływem czasu użytkownikom domowym zaczęto oferować coraz większe przepływności co pozwalało na wymianę dużych plików multimedialnych w sieci Internet, której popularność rosła w zaskakująco szybkim tempie. Sieć zapełniła się od różnych programów, służących do wymiany muzyki i filmów. Pojawiły się pierwsze serwisy takie jak youtube(2005 r.), gdzie użytkownicy mogą umieszczać i oglądać filmy wideo. W krótkim czasie zyskały one ogromną liczbę użytkowników. Postanowiono więc udostępniać niektóre kanały telewizyjne, bądź też wybrane treści video w Internecie. W ten sposób powstała telewizja internetowa. W Polsce pierwszą tego typu TV była COMTV.pl , która powstała z początkiem 2005 roku. Opierała ona swoją ofertę na własnych produkcjach telewizyjnych. Z początku były to głównie wywiady ze sportowcami, relacje z koncertów, transmisję meczów piłkarskich. Jej tropem poszły inne duże korporacje takie jak Telewizja Polska i Polsat. W ten sposób powstały aktualnie, dwie największa funkcjonujące w Polsce telewizje internetowe iTVP oraz Ipla. Udostępniają ona programy własne, programy emitowane na antenach, transmisje na żywo, a także sprzedaż filmów w systemie VoD (video na zamówienie). Wraz z rozwojem technologii, a co za tym zmniejszeniem złożoności utworzenia i zarządzania taką telewizją, a także ograniczeniem kosztów, w internecie zaczęło się pojawiać coraz więcej tego typu usług. Niektóre z nich posiadają zasięg lokalny, zarówno pod względem dostępności jak i prezentowanych treści. Tego typu telewizję zamierzamy właśnie stworzyć.

Modele organizacji instytucjonalnej

Podejmując się próby realizacji projektu wdrożenia usługi miejscowej telewizji lokalnej musimy sobie zdawać sprawę z początkowo ograniczonego potencjału finansowego, a w konsekwencji również potencjału ludzkiego. Wierząc, że podstawową funkcjonalność projektu uda nam się zrealizować nakładem własnym, tzn. z udziałem członków zespołu projektowego, ewentualnie znajomych (np. koleżanek lub kolegów z dziennikarstwa ) musimy być świadomi, że nawet tak mała grupa ludzi mieszcząca się w ramach mikroprzedsiębiorstwa ( lub małego przedsiębiorstwa ) według typologii przedsiębiorstw według standardów Unii Europejskiej musi być odpowiednio zorganizowana. Biorąc pod uwagę docelowy rozwój projektu do rozmiaru

Rodzaje stosowanych technik

Podstawowym elementem, którego będziemy potrzebować jest witryna WWW, za pośrednictwem której działać będzie nasz lokalna TV.
W tym wypadku do wyboru mamy dwie drogi:
• Wybieramy gotowy system zarządzania treścią CMS i sami tworzymy nasz portal
• Korzystamy z pomocy profesjonalnej firmy zajmującej się tworzeniem serwisów WWW
Każde z powyższych rozwiązań ma swoje wady i zalety. Podstawową i szczególnie ważną dla dopiero rozwijającego się przedsięwzięcia zaletą podejścia pierwszego jest koszt – na rynku dostępnych jest bardzo wiele darmowych systemów CMS, które pozwolą stworzyć stronę WWW o przyzwoitej funkcjonalności. Ponadto w większości wypadków korzystanie z tego rozwiązania nie wymaga dużych umiejętności – cechuje je prostota, łatwość obsługi, przyjazność użytkownikowi. Dlatego bardzo często CMS wykorzystują początkujący użytkownicy.
Jak wspomniałem wcześniej, są też wady tego rozwiązania.. Korzystanie z gotowego systemu zarządzania treścią wiąże się z użyciem pewnych szablonów, zunifikowanych funkcji i niewielką ilością rozszerzeń. W kontekście dłuższego rozwoju nie jest to optymalne rozwiązanie, ponieważ znacząco ogranicza postępowość, innowacyjność itd.
Jeżeli zdecydujemy się na wybór profesjonalnej firmy tworzącej portale internetowe na pewno nie będziemy żałować swojej decyzji w dłuższej perspektywie czasu – Web-developerzy dostosują naszą stronę do naszych wymagań i oczekiwań, biorąc pod uwagę dalszy rozwój, a także przewidzą wiele trudności, których sami nie jesteśmy na początku świadomi. Poza tym nie ma w tym wypadku mowy o powielaniu pewnych wzorców wszechobecnych w większości systemów CMS. Możemy liczyć na innowacyjność i indywidualne podejście. Potencjalnie będziemy więc dużo bardziej konkurencyjni.
Ceną za powyższe udogodnienia jest zdecydowany wzrost kosztów stworzenia takiej witryny, a także czas, jaki będzie potrzebny na jej wdrożenie (profesjonalne rozwiązania są zdecydowanie bardziej zaawansowane, a co za tym idzie dużo bardziej pracochłonne).



Kolejnym elementem niezbędnym do działania serwisu realizującego usługę TV internetowej jest posiadanie serwera, na którym przechowywane będą treści przez nas oferowane. Tu również do wyboru mamy kilka rozwiązań.
Rozwiązanie pierwsze to wykup płatnego hostingu, co pozwoli nam zbadać jak odbierana jest nasza usługa, a przy tym nie narazi na zbyt duże koszty własne (przykładowo koszt miesięcznego hostingu oferującego 50 GB przestrzeni dyskowej oraz 1000 GB transferu miesięcznie to około 50 zł).
Możemy również zdecydować się na skorzystanie z serwera dedykowanego, co oczywiście wiązać się będzie z wyższym kosztem - około 200 zł/miesiąc przy czym otrzymujemy 60 GB przestrzeni dyskowej oraz 5000GB transferu miesięcznego).
Ciekawym rozwiązaniem jest również oferta Microsoft, a właściwie jednej z technologii spod szyldu Microsoft – chodzi mianowicie o SIlverlight - nową, rewolucyjną technologię umożliwiającą budowanie bogatych w interaktywne treści stron WWW. Silverlight jest rodzajem międzyplatformowej wtyczki, rozszerzającej możliwości funkcjonalne zwykłej przeglądarki internetowej. Ale nie o samą funkcjonalność chodzi – Silverlight Streaming oferuje bezpłatny hosting do 4 GB przestrzeni dyskowej, prędkość transmisji do 700 Kbps oraz milion minut wyświetlania materiałów wideo. Do pewnego stopnia limity można ominąć godząc się na umieszczanie reklam, bądź opłacając usługę (niestety nie udało mi się dotrzeć do konkretnych stawek).

Ostatnim aspektem jakim chciałbym poruszyć jest sposób udostępniania treści wideo. Możemy zdecydować się na pracę w systemie Video on Demand – wówczas zakładamy, że rzadko kiedy zdarzy się aby 1 film był oglądany na raz przez ogromną ilość użytkowników, dzięki czemu jest to metoda mniej wymagająca pod względem wydajnościowym. W przeciwieństwie do transmisji na żywo, które z definicji są oglądane w tym samym czasie przez wielu użytkowników i wymagają zdecydowanie większej wydajności. Więcej o sposobach prezentowania treści wideo powiem przy okazji omawiania ograniczeń i ewentualnych dróg rozwoju.

Potencjał nabywczy rynku

Potencjał nabywczy rynku

Peter F. Drucker, uważany za "ojca" współczesnych metod zarządzania, stwierdził iż „celem marketingu jest uczynienie sprzedaży zbyteczną. Celem jest poznać i zrozumieć klienta tak dobrze, aby produkt lub usługa dopasowały się doń i… sprzedały się same”. Słowa te dobitnie podkreślają znaczenie określenia potencjału nabywczego rynku, czyli podjęcia próby scharakteryzowania ewentualnego popytu na usługę, którą chcemy wprowadzić na rynek.

Analiza GUS-owskiego szacunku średniego dochodu na osobę w polskich gospodarstwach domowych uzmysławia, że w Polsce muszą być gdzieś "wyspy" z dużą koncentracją gospodarstw domowych o znaczącym potencjale nabywczym oraz takie obszary, gdzie możliwości zakupowe są mocno ograniczone. Orientacja, gdzie mieszkają Polacy o przeciętnych lub ponadprzeciętnych zasobach finansowych, pomaga w podejmowaniu decyzji, gdzie należy intensyfikować wysiłki sprzedażowe. Nie inaczej jest w przypadku naszego przedsięwzięcia. Jeżeli myślimy o realnym rozwoju naszego biznesu opartego na ofercie miejscowej TV, musimy zastanowić się jakie czynniki określające potencjał nabywczy rynku, wziąć pod uwagę, aby interes nie okazał się fiaskiem.

Rozpoczynając jakiekolwiek przedsięwzięcie mamy nadzieję, że nasz pomysł się sprawdzi i przez długi czas będzie przynosić zyski. Warto więc przyjrzeć się prognozom na temat potencjału nabywczego dotyczącym poszczególnych obszarów naszego kraju.

Pierwszym podstawowym pytaniem jest: kto potencjalnie chciałby korzystać z naszego serwisu miejscowej TV? Niebagatelne znaczenie ma wybór lokalizacji, na temat której materiały umieszczane będą w naszym serwisie. Ze względu na charakter serwisu, czyli prezentowanie treści związanych ściśle z danym obszarem (miasto, dzielnica, osiedle itd.) należy zwrócić uwagę na liczbę osób realnie zainteresowanych tą tematyką. Oczywistym jest, że im więcej takich osób tym lepiej. Zamieszczona powyżej mapa Polski z zaznaczonymi obszarami o największej sile nabywczej zdaje się korespondować z tą tezą. W tym wypadku miasto jakim jest Warszawa wydaje się być idealnym miejscem do świadczenia tego typu usługi.

Należy również przyjrzeć się strukturze naszego targetu. Internet co raz odważniej wdziera się do kolejnych sfer naszego życia, co nie zmienia faktu iż ciągle jest to technika kojarzona z nowoczesnością, innowacyjnością. Oczywistym więc jest iż usługi TV internetowej łatwiej trafią do ludzi młodych, którzy na co dzień korzystają z sieci. Poza wiekiem można wskazać też wykształcenie jako pewien wyznacznik zainteresowania usługami – ludzie lepiej wykształceni na ogół chętniej zapoznają się z nowinkami technicznymi. Duże miasta dają duże możliwości. Nie inaczej jest w przypadku Warszawy. Tak duże skupisko ludzi daje ogromne możliwości do rozwoju wszelkiego rodzaju działalności gospodarczej, dużo łatwiej jest znaleźć tu pracę. Wg danych ZUS w roku 2010 zarobki w Warszawie stanowią prawie 130 proc. średniej krajowej i są o ok. 60 proc. wyższe niż w powiatach woj. Mazowieckiego co jest dobrym prognostykiem w przypadku naszego serwisu, który ma dużą szansę się sprzedać.

Duże aglomeracje miejskie, takie jak Warszawa, wyróżniają się jeszcze jedną cechą – zazwyczaj duży odsetek mieszkańców stanowi ludność „przyjezdna”. Wymienić możemy tu chociażby ogromną liczbę studentów przenoszących się do dużych miast czy ludzi poszukujących pracy. Osoby te trafiają w nowe, zupełnie obce dla siebie środowisko, naturalną więc jest chęć poznania go. Z pomocą mogą przyjść właśnie serwisy o tematyce lokalnej, miejscowej. Nie bez znaczenia jest też forma przekazywanych treści – w dzisiejszych czasach przekaz audiowizualny dużo lepiej trafia do odbiorców niż chociażby samo słowo pisane.

Ostatnim aspektem jaki chciałbym poruszyć w kontekście rozważania potencjału nabywczego rynku jest rozwój technik wspomagających korzystanie z serwisów typu Miejscowa TV. Społeczeństwo pragnie być na bieżąco ze wszystkimi wydarzeniami, zwłaszcza jeśli chodzi o ich „małą ojczyznę” czyli np. miasto, dzielnicę czy nawet osiedle. To właśnie te miejsca są dla nas najważniejsze z punktu widzenia życia codziennego, to tu mieszkamy, pracujemy, posyłamy dzieci do szkół, szukamy rozrywki. Utwierdza nas to w przekonaniu, że usługa miejscowej TV może cieszyć się naprawdę dużym powodzeniem, właśnie ze względu na fakt zaspokajania głodu wiedzy na tematy najbardziej aktualne i istotne dla naszych klientów.

Podsumowując, wstępna analiza potencjału nabywczego rynku w kontekście świadczenia usługi Miejscowej TV daje nadzieję na osiągnięcie sukcesu i daje podstawę do kontynuowania rozważań na temat wprowadzenia na rynek tej usługi.

Synergie

Synergia, inaczej efekt synergiczny to współpraca wielu czynników (np. podmiotów gospodarczych), której owocem jest efekt większy niż w przypadku samodzielnego działania każdego z czynników.  Termin ten jest pojęciem ogólnym, nas jednak najbardziej interesuje jego ekonomiczne znaczenie oraz możliwość uzyskania efektu synergii w przypadku wdrażania projektu telewizji miejskiej.

Model łańcucha wartości

 Model łańcucha wartości to koncepcja postrzegania przedsiębiorstwa jako sekwencji działań rozpoczynającej się pozyskiwaniem surowców, materiałów, następnie ich przetwarzaniu do postaci gotowego produktu rynkowego oraz finalne dostarczenie odbiorcy. W modelu łańcucha wyróżniamy dwie grupy funkcji :

·      podstawowe

·         pomocnicze

Funkcje podstawowe obejmują działania mające na celu:

Modele biznesowe

Pierwszym zagadnieniem, które chciałbym poruszyć jako prezes CEO naszego projektu są modele biznesowe.

Model biznesowy jest to najprościej mówiąc sposób prowadzenia działalności gospodarczej/firmy, który pozwala na generowanie zysków przez firmę, wzrost jej konkurencyjności oraz utrzymanie się na rynku. Najbardziej znanym i rozpowszechnionym modelem biznesowym jest model sprzedawcy, który polega na zapewnieniu możliwości nabycia wybranych dóbr lub usług. Jednakże wraz ze wzrostem znaczenia branży IT powstały nowe

Witamy serdecznie

na naszym blogu będącym udokumentowaniem postępujących prac nad realizacją projektu z przedmiotu DGWT - internetowa telewizja lokalna. Mamy nadzieje, iż lektura naszych postów będzie ciekawym źródłem na temat możliwości świadczenia usługi tego rodzaju oraz czerpania potencjalnych zysków. Każde nawet najmniejsze nasze spostrzeżenie czy ciekawa idea będzie umieszczana przez nas na blogu. Jednocześnie zachęcamy do aktywnej lektury naszych postów poprzez komentarze, pytania, itp.